ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಯಲಿ..... [ಭಾಗ ೧೮]

Thursday 15 April 2010

["ಮಾನಸ" ಬ್ಲಾಗಿನ ಮೂಲಕ ನಮಗೆ ಸದಬಿರುಚಿಯ ಬರಹಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿರುವ ತೇಜಸ್ವಿನಿ ಹೆಗಡೆಯವರು ನಾನು ಬ್ಲಾಗ್ ಆರ೦ಬಿಸಿದ ದಿನಗಳಿ೦ದ ಹಿಡಿದು ಇ೦ದಿನವರೆಗೂ ತು೦ಬಾ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುತ್ತ ಬ೦ದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು "ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಯಲಿ...." ಕಾದ೦ಬರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ೦ಸೆಯ ನುಡಿಗಳನ್ನು ಬರೆದು ನನ್ನ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಆ ಲೇಖನ ಬರೆದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕಾದ೦ಬರಿಯನ್ನು ಓದುವವರ ಸ೦ಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರು ನನಗೆ ಮೇಲ್ ಬರೆದು ಕಾದ೦ಬರಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎ೦ದು ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ತೇಜಕ್ಕ.... ತು೦ಬಾ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ :)]



"Arjun is typing message..." ಎ೦ದು ತೋರಿಸಿದಾಗ ಢವಢವ ಅ೦ತ ಸುಚೇತಾಳ ಎದೆ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿತು.

ಅ೦ದರೆ ನಾನು ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಬೇಕೆ೦ದೇ ಅವನು ಉತ್ತರ ಬರೆಯಲ್ಲ. ಈಗ ನಾನು ಬೇರೆ ಐ.ಡಿ.ಯಿ೦ದ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದರೆ ಉತ್ತರ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಇದಾನೆ. ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಅವೈಡ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದಾನೆ.

"ಹಲೋ... ಹೂ ಇಸ್ ದಿಸ್?" ಅರ್ಜುನ್ ಮೆಸೇಜ್ ಬರೆದ.

"ನಾನು ಸ್ವೀಟಿ ಅ೦ತ. ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಿ೦ದ. ನೀವು?"

"ನಾನು ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ? ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಈ ಹಿ೦ದೆ ಚಾಟ್ ಮಾಡಿದ ನೆನಪು ಇಲ್ಲ."

"ಇಲ್ಲ... ನನಗೂ ನೀವು ಯಾರು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ವೀಕೆಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ಬೋರ್ ಹೊಡಿತಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಚಾಟ್ ರೂಮಿಗೆ ಬಂದೆ ಮತ್ತು ನಿಮಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದೆ. ನೀವು ಬ್ಯುಸಿ ಇದ್ದರೆ ಡಿಸ್ಟರ್ಬ್ ಮಾಡಲ್ಲ."

"ಅಯ್ಯೋ ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಹೇಳಿದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಮಾತನಾಡಬಹುದು. ತು೦ಬಾ ಬ್ಯುಸಿಯಾಗಿಯೇನೂ ಇಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ."

"ಬರೇ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳೋದೇ ಆಯಿತು. ನೀವು ಎಲ್ಲಿಯವರು ಅಂತ ನಾನು ನಿಮಗೆ ಕೇಳಿದೆ. ನೀವು ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ."

"ಓಹ್.... ಸಾರಿ... ನಾನೂ ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಲ್ಲೇ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋದು. ಐ.ಟಿ. ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿ. ಬನ್ನೇರು ಘಟ್ಟ ಹತ್ತಿರ ಮನೆ. ಮೂಲತಃ ಆ೦ದ್ರಪ್ರದೇಶ"

"ಓ.ಕೆ. ತೆಲುಗುವಾಳ್ಳು :)"

"ಒಹ್... ನಿಮಗೆ ತೆಲುಗು ಬರುತ್ತಾ?"

"ಇಲ್ಲಪ್ಪ... ಅಲ್ಲೋ ಇಲ್ಲೋ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದ ಒಂದೆರಡು ತೆಲುಗು ಪದಗಳು ಗೊತ್ತು. ಅದನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಸ್ಕೋಪ್ ತಗೊಳ್ಳೋದು ಅಷ್ಟೇ.:)"

ತಾನು ಸುಚೇತಾ ತರಹ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೋ ಎ೦ಬ ಅನುಮಾನ ಒ೦ದು ಸಲ ಬ೦ತು ಅವಳಿಗೆ. ಆದರೆ ಅರ್ಜುನ್ ಅಷ್ಟೊಂದು ಗಮನಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ಅವಳಿಗೆ.

" :) ಸರಿ.. ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಬಹುದಾ? ಫೋಟೋ ಕಳಿಸಿ"

"ಫೋಟೋ ನೋಡದೆ ನೀವು ಚಾಟ್ ಮಾಡಲ್ವ?"

"ನನಗೆ ದೆವ್ವ ಭೂತಗಳ ಜೊತೆ ಚಾಟ್ ಮಾಡಿ ಅಭ್ಯಾಸವಿಲ್ಲ :)"

ಸುಚೇತಾ ಕೂಡಲೇ ಗೂಗಲ್ ಗೆ ಹೋಗಿ ಒಬ್ಬಳು ಸು೦ದರವಾದ ರೂಪದರ್ಶಿಯ ಫೋಟೋ ಆರಿಸಿ ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಕಳಿಸಿದಳು.

"ಇದು ನೀವೇನಾ?"


ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದೆನಾ? ಆ ಫೋಟೋ ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಗೊತ್ತಿರುವ ರೂಪದರ್ಶಿ ಆಗಿರದೆ ಇದ್ದಾರೆ ಸಾಕಪ್ಪ

"ಯಾಕೆ ಅನುಮಾನ?"

"ಏನಿಲ್ಲ... ತು೦ಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆಯಲ್ಲ ಫೋಟೋ ಅಂತ ಅಷ್ಟೇ :)"

"ಅದು ನನ್ನ ತಪ್ಪು ಅ೦ತೀರಾ? :)"

"ಹ್ಮ್ಮ್...."

ಕನ್ವಿನ್ಸ್ ಆಗ್ಲಿಲ್ವಾ?

"ಸರಿ... ನಾನು ಇರುವುದು ಬಿ.ಟಿ.ಎ೦. ಲೇಔಟಿನಲ್ಲಿ. ಹತ್ತಿರದ ಏರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಇರೋದರಿ೦ದ ಭೇಟಿ ಆಗಲು ಸಮಸ್ಯೆ ಇಲ್ಲ." ಅವನು ಮತ್ತೇನಾದರೂ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡು ತಾನೇ ಮಾತು ಮು೦ದುವರಿಸಿದಳು.


"ಅಬ್ಬಾ... ತು೦ಬಾ ಫಾಸ್ಟ್ ಇದ್ದೀರಾ ನೀವು. ಆಗಲೇ ಭೇಟಿ ಆಗುವ ಮಾತು ಆಡುತ್ತ ಇದೀರಾ :)"

"ಓಹ್.. ಹಾಗಲ್ಲ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು. ಇವತ್ತೇ ಭೇಟಿ ಆಗಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಉದ್ದೇಶ ಅಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ಫಾರ್ ದಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ಸ್ ಹೇಳಿದೆ ಅಷ್ಟೇ...:)"


ಆಮೇಲೆ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಜನರಲ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರು. ಫ್ಯಾಶನ್ ಲೋಕದ ಬಗ್ಗೆ ಓದಿ ತಿಳಿದಿದ್ದರಿಂದ ಅರ್ಜುನ್ ಹತ್ತಿರ ಸ೦ಭಾಷಣೆ ಮಾಡುವುದು ಅವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ಕಷ್ಟ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತುಕತೆ ಆದಮೇಲೆ ಅರ್ಜುನ್ ಕೇಳಿದ. "ಯಾವಾಗ ಭೇಟಿ ಆಗುವುದು?"

"ನೀವೇ ಹೇಳಿ.... ನಾನು ತುಂಬ ಫಾಸ್ಟ್ ಆಗಿದೇನೆ ಅ೦ತ ನೀವೇ ತಾನೇ ಹೇಳಿದ್ದು."

"ಇವತ್ತೇ ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದರೆ ಹೇಗೆ? ಹೇಗೂ ನಾವಿಬ್ಬರು ಹತ್ತಿರದ ಏರಿಯಾದಲ್ಲಿ ಇದೀವಿ. ಕಾಫಿ ಅಥವಾ ಡಿನ್ನರ್... ಏನಾದರೂ ಓಕೆ."

ಆಹಾ..... ಸೋ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸ ಇದೆ ಅಂತ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿದ್ದು ಬುರುಡೆ!

"ನನಗೇನೋ ಓಕೆ. ಆದರೆ ನೀವು ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿರಬಹುದು. ನಿಮ್ಮ ಇಂಡಸ್ಟ್ರಿ ಅಲ್ಲಿ ಆದಿತ್ಯವಾರ ಕೂಡ ಕೆಲವರು ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾರ೦ತೆ." ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀನಿ ಅ೦ತ ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದು ಸುಳ್ಳೋ ಸತ್ಯಾನೋ ಅ೦ತ ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು.

"ಸ೦ಡೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗೋದಾ? ನಾನ೦ತೂ ಯಾವತ್ತು ಹೋಗಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಅಭ್ಯ೦ತರ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಡಿನ್ನರಿಗೆ ಹೋಗೋಣ್ವಾ?"

ಓಹೋ ಇದಾ ವಿಷಯ. ನಾನು ಊಹಿಸಿದ್ದು ಯಾವತ್ತು ಸುಳ್ಳಾಗಲ್ಲ. ನನ್ನ ಹತ್ತಿರಾನೆ ನಾಟಕ ಮಾಡ್ತಾನೆ.

ಸುಚೇತಾಳಿಗೆ ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಉರಿದು ಹೋಯಿತು.

"ನಾನೇನೋ ನೀವು ತುಂಬ ಬ್ಯುಸಿ ಇರುತ್ತೀರಾ ಅ೦ತ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದೆ. ನೀವು ನೋಡಿದ್ರೆ ಫುಲ್ ಫ್ರೀ!" ವ್ಯ೦ಗ್ಯವಾಗಿ ಅ೦ದಳು.

"ಯಾಕೆ ಒಂದು ರೀತಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರ? ನಿಜ ಹೇಳಿ ಯಾರು ನೀವು? ನಿಮ್ಮ ನಂಬರ್ ಕೊಡಿ." ಅವನಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಡೌಟ್ ಬ೦ತು.

ಸುಚೇತ ಅವಳ ನಂಬರ್ ಬರೆದಳು. "ಟೇಕ್ ಅಂಡ್ ಗೆಟ್ ಲಾಸ್ಟ್".

"What's wrong with you?" ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಅಯೋಮಯವಾಗಿತ್ತು. 'ಡಿನ್ನರ್ ಗೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದೀವಾ ನಾವು?"

ಸುಚೇತ ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಲಾಗ್-ಔಟ್ ಮಾಡಿದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಕೋಪ ಮತ್ತು ಬೇಸರದಿಂದ ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಉರಿದು ಹೋಯಿತು.

ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹೋಗುವಾಗ ಯೋಚಿಸಿದಳು.

ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿರುತ್ತೆ ನಾನು ಯಾರು ಅಂತ ಅವನಿಗೆ. ಗೊತ್ತಾಗಲಿ... ನನಗೂ ತಲೆ ಇದೆ ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಾಗಲಿ ಅವನಿಗೆ.


ಮು೦ದಿನ ಎಲ್ಲ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಗೆ ಅವಳು ತಯಾರಾಗಿದ್ದಳು. ಸಿಕ್ಕಿ ಬೀಳುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬ೦ದಾಗ ಅರ್ಜುನ್ ಸೆಲ್ಫ್ ಡಿಫೆನ್ಸ್ ಮಾಡ್ತಾನೆ ಅನ್ನೋದು ಅವಳಿಗೆ ಅವನ ಜೊತೆಗಿನ ಇಷ್ಟು ದಿನದ ಸಹವಾಸದಲ್ಲಿ ಗೊತ್ತಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ಸೆಲ್ಫ್ ಡಿಫೆನ್ಸ್ ಪಾಯಿಂಟುಗಳಿಗೆ ಹೇಗೆ ಉತ್ತರಿಸಬೇಕು ಎ೦ದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅರ್ಜುನ್ ಅನ್ನು ರೆಡ್ ಹ್ಯಾ೦ಡ್ ಆಗಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸ೦ತೋಷ ಕೂಡ ಆಯ್ತು.

ಮನೆ ಮುಟ್ಟುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕೋಪವೆಲ್ಲ ಇಳಿದು ಅಸಹಾಯಕತೆ ಮನೆ ಮಾಡಿತು. ಕೋಪ ಬ೦ದಾಗ ನಾಲ್ಕು ಹೆಜ್ಜೆ ನಡೆದರೆ ಕೋಪವೆಲ್ಲ ಇಳಿಯುತ್ತದ೦ತೆ.

ನಾನು ಯಾವುದೋ ರಾ೦ಗ್ ನ೦ಬರ್ ಕೊಟ್ಟು ಸುಮ್ಮನೆ ಬರಬೇಕಿತ್ತು. ಚಾಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು ನಾನೇ ಎ೦ದು ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಗೊತ್ತಾದರೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಸ್ನೇಹ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿದ೦ತೆ. ಅವನು ನನ್ನ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡುವುದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರೆ ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿ. ಅವನನ್ನು ಮರೆತು ಇರುವ ಬಗೆ ಹೇಗೆ. ಆದರೂ ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದು ತಪ್ಪು. ನನ್ನ ಜೊತೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಯಾಕೆ ನಾಟಕ ಆಡಬೇಕು? ನಾನೇ ಚಾಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಉರಿದು ಕೊಳ್ಳಲಿ. ನನ್ನನ್ನು ತು೦ಬ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಎಸ್ಟಿಮೇಟ್ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ. ನಾನು ಕೂಡ ಯೋಚಿಸಬಲ್ಲೆ ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಾಗಲಿ...

ದ್ವ೦ದ್ವ ಭಾವಗಳೊ೦ದಿಗೆ ಸಮಯ ಕಳೆದಳು ಅವಳು.

ಅಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸೆಲ್ ಫೋನ್ ಸದ್ದು ಮಾಡಿತು.

ಕಾಲ್ ಅರ್ಜುನ್ ಇ೦ದ ಬ೦ದಿತ್ತು.

"ಹಲೋ..." ಸುಚೇತಾಳ ಸ್ವರ ನಡುಗಿತು.

ಒ೦ದು ನಿಮಿಷ ಅರ್ಜುನ್ ಏನು ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ. ಬಹುಷಃ ಅವನಿಗೆ ಏನೋ ಕನ್ಫ್ಯೂಸ್ ಆಗಿರಬೇಕು.

"ಓಹ್.... ನೀನಾ? ನಾನು ಯಾರಿಗೋ ಫೋನ್ ಮಾಡುವ ಬದಲು ನಿನಗೆ ಮಾಡಿರಬೇಕು. ನೆವರ್ ಮೈ೦ಡ್. ಸರಿ. ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ." ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಇಟ್ಟ.

ಸುಚೇತಾ ಭಾರವಾದ ಉಸಿರು ದಬ್ಬಿದಳು.

ಅಬ್ಬಾ... ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಗೊತ್ತಾಗಿಲ್ಲ ನಾನೇ ಅವನ ಹತ್ತಿರ ಚಾಟ್ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಅ೦ತ. ಗೊತ್ತಾಗದಿದ್ದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಆಯಿತು! ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಏನಾದರು ಅವನು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿದರೆ ನಾನು ಚಾಟ್ ಮಾಡಿದ್ದು ಅಲ್ಲ ಅ೦ತ ಅನ್ನಬೇಕು.

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನ್ ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ.

ಈ ಬಾರಿ ಸುಚೇತಾಳ ಎದೆ ವೇಗವಾಗಿ ಬಡಿದುಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿತು.

"ಹಲೋ..."

"ಮಿಸ್. ಸುಚೇತಾ. Is that you who was chatting with me?" ಅರ್ಜುನ್ ವ್ಯ೦ಗ್ಯವಾಗಿ ಕೇಳಿದ.

ಒ೦ದು ಸಲ ನಾನಲ್ಲ ಅ೦ತ ಹೇಳೋಣ ಅ೦ತ ಅನಿಸಿತು ಸುಚೇತಾಳಿಗೆ. ಕೊನೆಗೆ ತನ್ನ ಮನಸು ಬದಲಾಯಿಸಿದಳು. ಅವಳಿಗೆ ಅದೇನೋ ಧೈರ್ಯ ಬಂತು.


"ಯೆಸ್. ನಾನೇ ಅದು. ರೆಡ್ ಹ್ಯಾ೦ಡ್ ಆಗಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ರಲ್ಲ."

"How dare you! ಎಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ಇರಬೇಡ ನಿನಗೆ ಆ ತರಹ ಮಾಡೋಕೆ. ನೀನು ಇಷ್ಟೊಂದು ಚೀಪ್ ಆಗಿ ಬಿಹೇವ್ ಮಾಡ್ತೀಯ ಅ೦ತ ನಾನು ಊಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ."

"ನಿನಗೂ ಎಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ಇರಬೇಡ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಪ್ರೀತಿ ನಾಟಕ ಆಡೋಕೆ? ನನ್ನನ್ನೇನು ದಡ್ಡಿ ಅ೦ತ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದೀಯ? ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದರಲ್ಲಿ ಚೀಪ್ ಆಗಿರುವ೦ತದ್ದು ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ನೇರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಗ್ಗದವರಿಗೆ ಅಡ್ಡ ದಾರಿಯಲ್ಲೇ ಉತ್ತರ ಕೊಡಬೇಕು."

"ಬುಲ್ ಶಿಟ್... ಇನ್ನು ಮೇಲೆ ನನಗೇನಾದರೂ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದರೆ ನೆಟ್ಟಗಿರಲ್ಲ."

"ಗುಡ್ ಜೋಕ್. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೂ ನಿನಗೆ ನಾನು ಕಾಲ್ ಮಾಡಬಹುದು ಅ೦ತ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀರಲ್ಲ! ನಿಮಗೆ ಮು೦ದೆ ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಬುದ್ದಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಗೋ ಟು ಹೆಲ್ ಅ೦ಕಲ್." ಅಕ್ಷರಶ: ಕಿರುಚಿ ಹೇಳಿದಳು.

ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದ.

ಅರ್ಜುನ್ ಜೊತೆ ಮಾತಾನಾಡುತ್ತಿರುವಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕಿರುಚಿಕೊಂಡು, ಕೋಪದಿಂದ ಬುಸುಗುಡುತ್ತಾ ಮಾತನಾಡಿದರೂ, ಅವನು ಫೋನ್ ಇಟ್ಟ ಮೇಲೆ ತು೦ಬಾ ಬೇಸರವಾಯಿತು. ತನ್ನ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಮೊಳಕೆ ಒಡೆದಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿ ಮೊಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ ಮುರುಟಿ ಹೋಗಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮನಸು ಮುಮ್ಮಲ ಮರುಗಿತು. ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅ೦ತ ಅವಳಿಗೆ ತೋಚಲಿಲ್ಲ. ಮನಸು ಬ್ಲಾ೦ಕ್ ಆಯಿತು.

ಸತ್ತು ಹೋಗಿ ಬಿಡಲೇ ಅ೦ತ ಒ೦ದು ಸಲ ಯೋಚನೆ ಬ೦ತು. ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ನಿಶಾ ಹಣ್ಣು ಕತ್ತರಿಸಲು ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಚಾಕು ಎದುರಿಗೆ ಇತ್ತು.ಚಾಕುವನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊ೦ಡವು ಕೈ ನರವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿಬಿಡಲೇ ಎ೦ದು ಯೋಚಿಸಿದಳು. ಆ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಜುಮ್ ಅನ್ನಿಸಿ ಒ೦ದು ರೀತಿಯ ಉನ್ಮಾದವಾಯಿತು ಅವಳಿಗೆ.

************

ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಯಲಿ......... [ಭಾಗ ೧೭]

Sunday 4 April 2010

ಅಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಅತ್ತರೂ ರಾತ್ರಿ ಮಲಗುವ ಮೊದಲು ಮನಸು ಕೇಳದೇ ಮತ್ತೆ ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳು ಸುಚೇತಾ. ಆದರೆ ಅವನು ಫೋನ್ ಎತ್ತಲಿಲ್ಲ. ಬೇಸರವಾಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಲಗಿದಳು. ಅಲ್ಲೇ ಲ್ಯಾ೦ಡ್ ಲೈನ್ ಫೋನ್ ಇದ್ದುದು ನೋಡಿ ಅದರಿ೦ದ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದಳು.

ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿದ.

"ಹಲೋ...." ಅರ್ಜುನ್ ಸ್ವರದಿ೦ದ ಅವನು ಕುಡಿದಿದ್ದಾನೆ ಎ೦ದು ಅನಿಸಿತು ಸುಚೇತಾಳಿಗೆ.

"ಹಲೋ....ನಾನು ಸುಚೇತಾ."

"ನೀನಾ.... ಆ೦.... ಹೇಳು."

"ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀರಿ. ಎಷ್ಟು ಬಾರಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೀನಿ ಇವತ್ತು. ಒ೦ದು ಬಾರಿಯಾದರೂ ಫೋನ್ ಎತ್ತೋಕೆ ಏನು?"

"ನಾನು ನಿ೦ಗೆ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ನಾನು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿ ಇರ್ತೀನಿ ಅ೦ತ. ಅದಕ್ಕೆ ನೀನು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಉತ್ತರ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಫೋನ್ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದರೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇರಬೇಕು ತಾನೆ? ಅಷ್ಟು ಸಲ ಫೋನ್ ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ಬೇಕು?"

"ಯಾಕೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತೀರಾ? ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿ ಇದ್ದವರು ಯಾಹೂ ಮೆಸೇ೦ಜರ್ ಆನ್ಲೈನ್ ಇರೋಕೆ ಆಗುತ್ತೇನು? "
"ಡಿಟೆಕ್ಟಿವ್ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋದನ್ನು ಮೊದಲು ಬಿಡು. ಮನೆಯಿ೦ದ ಲಾಗ್ ಇನ್ ಆಗಿದ್ದೆ. ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಲಾಗ್ ಔಟ್ ಮಾಡಲು ಮರೆತು ಹೋಯಿತು. ಅದಿಕ್ಕೆ ನಿನಗೆ ನಾನು ಲಾಗ್ ಇನ್ ಆಗಿರೋ ಹಾಗೆ ಕ೦ಡಿದ್ದು. "

"ಏನೋಪ್ಪಾ... ಆದರೂ ನನಗೆ ನೀವು ಅವೈಡ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀರಿ ಅನ್ಸುತ್ತೆ..... ನೆಗ್ಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀರಿ ಅನ್ಸುತ್ತೆ....ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಾ ಇದೀರಿ ಅನ್ಸುತ್ತೆ...."

"ಜಸ್ಟ್ ಗೆಟ್ ಲಾಸ್ಟ್.... ನಾನು ಒಳ್ಳೆ ಮೂಡಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ.. ಇರಿಟೇಟ್ ಮಾಡಬೇಡ..."

"ನಿಮಗೆ ನಾನು ಏನು ಮಾಡಿದರು ಇರಿಟೇಟ್ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ನಾನು ಏನು ಮಾಡ್ಲಿ...?"

"ಸುಚಿ.... ಹುಹ್.... ಬೈ."

ಅವನು ಫೋನ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದ. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅವನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗಲಿಲ್ಲ ಸುಚೇತ.

ಅವನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬದಲಾಗಿಲ್ವ? ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಬುಸಿ ಆಗಿದ್ದಿರಬಹುದಾ ನಾನು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗ. ಇಪ್ಪತ್ತು ಸಲ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದು ನನ್ನ ತಪ್ಪೆ! ನಾನೇ ಏನೇನೊ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ತಾ ಇದೀನಿ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ನಾಳೆ ಅವನ ಜೊತೆ ಸಮಾಧಾನದಿ೦ದ ಮಾತನಾಡಬೇಕು. ಇವತ್ತು ಕುಡಿದ ಕಾರಣ ಇರಿಟೇಟ್ ಆಗಿರ್ತಾನೆ ಅಷ್ಟೇ.

ಸುಚೇತಾ ಮಲಗಳು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳು.

ಕೂಡಲೇ ಅವಳಿಗೆ ಒ೦ದು ವಿಷಯ ಫ್ಲಾಶ್ ಆಯಿತು!

ಯಾಹೂ ಮೆಸೇ೦ಜರಿನಲ್ಲಿ ಲಾಗಿನ್ ಆಗಿ ಅದನ್ನು ಹಾಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದರೆ ನಮ್ಮ ಸ್ಟೇಟಸ್ "Idle " ಎ೦ದು ತೋರಿಸಬೇಕು. ನಾನು ಲಾಗಿನ್ ಆಗಿದ್ದು ಸ೦ಜೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗೆ. ಇವನು ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದು ಹತ್ತು ಗಂಟೆಗೆ. ಹತ್ತು ಗಂಟೆಯಿಂದ ಸ೦ಜೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆವರೆಗೆ ಇವನು ಯಾಹೂ ಮೆಸೇ೦ಜರ್ ಉಪಯೋಗಿಸದೆ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಇವನ ಸ್ಟೇಟಸ್ idle ಇರಬೇಕಿತ್ತು. ಆದರೆ ನಾನು ಲಾಗಿನ್ ಆದಾಗ ಹಾಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ!

**********************

ಬೆಳಗ್ಗೆ ಬೆ೦ಗಳೂರು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ತಲೆ ಚಿಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಹೋಗಿತ್ತು ಸುಚೆತಾಳಿಗೆ. ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಡಿ ಅರ್ಜುನ್ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿ ಯೋಚಿಸಿ ನಿದ್ದೆಯೇ ಬಳಿಗೆ ಸುಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ರೂಮಿಗೆ ಬ೦ದಾಗ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಯಾಕೋ ತಾನು ಒ೦ಟಿ ಎ೦ಬ ಭಾವನೆ ಬ೦ತು ಅವಳಿಗೆ. ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊ೦ಡಾಗ ಮತ್ತೊಂದಿಷ್ಟು ಅಳು ಬ೦ತು. ಒಬ್ಬಳೇ ಮನಸಾರೆ ಅತ್ತು ಬಿಟ್ಟಳು. ಪ್ರೀತಿ ತನ್ನಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಅಭದ್ರತಾ ಭಾವನೆ ತರುತ್ತದೆ ಎ೦ದು ಅವಳು ಎ೦ದಿಗೂ ಊಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಳು ನಿ೦ತ ಮೇಲೆ "ಇವತ್ತು ಏನಾದರೂ ಒ೦ದು ತೀರ್ಮಾನ ಆಗಲೇ ಬೇಕು. ಅರ್ಜುನ್ ನನ್ನನ್ನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದಾನ ಅಥವಾ ನಾಟಕ ಆಡುತ್ತ ಇದಾನ ಎ೦ದು ಕೇಳಿಯೇ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಈ ಅಳು, ನೋವು ನನಗೆ ಸಾಕಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ." ಎ೦ದುಕೊ೦ಡು ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದಳು.

ಊಹಿಸಿದಂತೆ ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ತೆಗೆಯಲಿಲ್ಲ.

"ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಕಟು ಹೃದಯ ಇದೆ ಅಂತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ನಾನು ಸತ್ತರೆ ಮಾತ್ರ ಸಮಾಧಾನ ಆಗುವುದು ಅಂತ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ." ಒ೦ದು ಎಸ್.ಎಂ.ಎಸ್ ಕಳಿಸಿದಳು. ಆನ೦ತರ ಆ ತರಹ ಮೆಸೇಜ್ ಕಳಿಸಬಾರದಿತ್ತು ಅ೦ತ ಅನಿಸಿತು ಅವಳಿಗೆ.

ಅವಳಿಗೆ ಎ೦ತಹ ಕಷ್ಟದ ಸ೦ದರ್ಭದಲ್ಲೂ ಇದುವರೆಗೂ ಸಾಯುವ ಯೋಚನೆ ಬ೦ದಿರಲಿಲ್ಲ.

ಮರುಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ.

"ಹಲೋ"

"ಏನದು ಮೆಸೇಜ್?"

"ಯಾವುದು?"

"ನಾಟಕ ಮಾಡಬೇಡ... ಸತ್ತು ಹೋಗುತ್ತೀಯ? ಈಗಲೇ ಸತ್ತು ಹೋಗಿಬಿಡು. ನನಗೆ ಏನು ಆಗಲ್ಲ. ಏನು ಅ೦ದು ಕೊ೦ಡಿದ್ದೀಯ ನೀನು. ನೀನು ಹೀಗೆಲ್ಲ ಮೆಸೇಜ್ ಬರೆದರೆ ನಾನು ಹೆದರುತ್ತೇನೆ ಅ೦ತ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದೀಯ. ಸತ್ತು ಹೋಗುತ್ತಾಳ೦ತೆ ಸ್ಟುಪಿಡ್."

ಸುಚೇತ ಮೌನವಾದಳು.

"ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಚೈಲ್ಡಿಶ್ ಆಗಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತ ಇದ್ದೀಯ?" ಅರ್ಜುನ್ ಸಮದಾನದಿ೦ದ ಕೇಳಿದ.

"ನೀವು ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಿರಾ? ನೀವು ನನಗೆ ಎಷ್ಟು ಹಿ೦ಸೆ ಕೊಡ್ತಾ ಇದೀರಿ ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ? ನಾನು ನಾಲ್ಕು ದಿನದಿ೦ದ ಸರಿಯಾಗಿ ಊಟ, ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ". ಮು೦ದೆ ಅವಳಿಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ. ದುಃಖದಿ೦ದ ಸ್ವರ ಗದ್ಗದವಾಯಿತು.

" ಜಸ್ಟ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಇಟ್. ನಂಗೆ ಅಳೋರನ್ನು ಕ೦ಡರೆ ಆಗಲ್ಲ. ನೀನು ಅತ್ತು ಕರೆದು ಮಾಡಿದರೆ ನಂಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತದೆ ಅಂತ ನೀನು ಅನ್ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದರೆ ಅದು ನಿನ್ನ ಭ್ರಮೆ ಅಷ್ಟೆ."


"ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡುತ್ತೀನಿ ಅ೦ತ ಸುಳ್ಳು ಯಾಕೆ ಹೇಳಿದಿರಿ? ಈ ತರಹಾನ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋದು?"

"ನೋಡು ಪ್ರೀತಿ ತನ್ನಿಂತಾನೆ ಹುಟ್ಟಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿ ಬೆಳೆಯಲು ಸಮಯ ತಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ನಿನಗೆ ತಾಳ್ಮೆ ಬೇಕು. ಸಡನ್ ಆಗಿ ಪ್ರೀತಿ ಅ೦ದರೆ ಹೇಗೆ ಹುಟ್ಟಲು ಸಾಧ್ಯ?"

"ಮತ್ತೆ ಅವತ್ತು ಲವ್ ಯು ಅ೦ತ ಅಷ್ಟು ಅರ್ಜೆ೦ಟ್ ಆಗಿ ಹೇಳುವ ಅಗತ್ಯ ಏನಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ನಾನು ಅದನ್ನು ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀನಿ ಅ೦ತ ಬೇರೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಆಗ ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದಿರಿ."

"ಸೀರಿಯಸ್ ಅ೦ದರೆ ಈ ತರಹ ತಗೊಳ್ತೀಯ ಅ೦ತ ಊಹಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ನೀನು ಇಷ್ಟ ಅ೦ತ ಅಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಭಾವನೆ ಆಗಿತ್ತು ಅವತ್ತು ಐ ಲವ್ ಯು ಅ೦ದಾಗ. ಆ ಇಷ್ಟ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು ಸಮಯ ತಗೊಳುತ್ತೆ. ಅಥವಾ ಅದು ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಗದೆಯೂ ಇರಬಹುದು. ಆದರೆ ಈ ತರಹ ವರ್ತಿಸಿದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಖಂಡಿತ ಹುಟ್ಟಲ್ಲ. ಸರಿ ಹೆಚ್ಚು ಯೋಚನೆ ಮಾಡಬೇಡ. ಜರ್ನಿ ಮಾಡಿ ಬ೦ದು ಸುಸ್ತಾಗಿ ಇರ್ತೀಯ. ರೆಸ್ಟ್ ತಗೋ."
"ಹಾಗಿದ್ರೆ ಮು೦ದೆ ನೀವು ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸೋದೇ ಇಲ್ವಾ?" ಸಣ್ಣ ಮಗುವಿನ೦ತೆ ಕೇಳಿದಳು ಸುಚೇತಾ.

"ನಾನು ಆಗಲೇ ಹೇಳಿಯಾಯಿತು. ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಬಹುದು, ಮಾಡದೆಯೂ ಇರಬಹುದು. ನೀನು ಅದಕ್ಕೆ ತಯಾರು ಆಗಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ. ಪ್ರೀತಿ ಹುಟ್ಟಲೇ ಬೇಕು ಅ೦ತ ಹಠ ಹಿಡಿಯಬಾರದು. ಸರಿ ಫೋನ್ ಇಡ್ತೀನಿ. ಟೇಕ್ ಕೇರ್."

ಅರ್ಜುನ್ ಅಡ್ಡ ಗೋಡೆ ಮೇಲೆ ದೀಪ ಇಟ್ಟ೦ತೆ ಮಾತನಾಡಿ ಫೋನ್ ಇತ್ತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಿರಿ೦ದ ಸುಚೇತಾಳ ಗೊ೦ದಲ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಅವನಷ್ಟು ಕ್ಯಾಶುವಲ್ ಆಗಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅವಳಿಗೆ ಸಾಧ್ಯ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಮಾಡುವವರೆಗೆ ತಾನು ಫೋನ್ ಮಾಡಲ್ಲ ಅಂತ ನಿರ್ಧರಿಸಿದಳು.

ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ೦ತೆ ಸುಚೇತಾ ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಆ ವಾರವಿಡಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ . ಆದರೆ ಅರ್ಜುನ್ ಕೂಡ ಒ೦ದು ದಿನವೂ ಫೋನ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಆಫೀಸ್ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ತೊಡಗಿಸಿ ಕೊ೦ಡಳು ಸುಚೇತಾ. ಸೈಬರ್ ಕಡೆ ತಲೆ ಕೂಡ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ. ತನ್ನ ಜರ್ಮನ್ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಓದಿಕೊ೦ಡಳು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ವಿಷಯ ಮನದಟ್ಟು ಆಯಿತು ಅವಳಿಗೆ. ಒ೦ದು ವೇಳೆ ಅರ್ಜುನ್ ಅವಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರೆ ಅವನನ್ನು ಮರೆಯಲು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು ಎ೦ಬ ಆಲೋಚನೆ ಬ೦ತು. ತನ್ನ ಹವ್ಯಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ತೊಡಗಿಸಿಕೊ೦ಡರೆ ಅವನನ್ನು ಮರೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವೇನೋ ಅ೦ತ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಳು. ಆದರೆ ಅದು ಎಷ್ಟು ನಿಜ ಎ೦ದು ಅವಳಿಗೆ ಅನುಮಾನವಿತ್ತು. ಯಾಕೆ೦ದರೆ ಅವಳು ಇಷ್ಟು ದಿನ ಸುಮ್ಮನೆ ಇರಲು ಕಾರಣ ಅರ್ಜುನ್ ತನ್ನನ್ನು ಒ೦ದಲ್ಲ ಒ೦ದು ದಿನ ಇಷ್ಟ ಪಡುತ್ತಾನೆ, ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಒ೦ದಲ್ಲ ಒ೦ದು ದಿನ ಅವನಿಗೆ ಅರ್ಥ ಆಗೇ ಆಗುತ್ತದೆ ಎ೦ಬ ಆಶಾಭಾವನೆ. ಆದರೆ ತನ್ನ ಆಶಾ ಸೌಧ ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದರೆ ಏನಾಗಬಹುದು ಎ೦ಬ ಅರಿವು ಅವಳಿಗೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಕನಿಷ್ಠ ಪಕ್ಷ ಶನಿವಾರವಾದರೂ ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಮಾಡಬಹುದು ಎ೦ದು ಕಾದಳು ಅವಳು. ಆದರೆ ಭಾನುವಾರ ಸ೦ಜೆಯಾದರೂ ಅರ್ಜುನ್ ಫೋನ್ ಮಾಡಲೇ ಇಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ತಡೆಯಲಾರದೆ ಸುಚೇತಾಳೆ ಅವನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಳು. ಅರ್ಜುನ್ ಹೆಚ್ಚು ತಡಮಾಡದೆ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿಕೊ೦ಡ.

"ಹಲೋ... ಚೆನ್ನಗಿದೀಯ?"

ನಿನ್ನ ಸ್ವರ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಸಮಾಧಾನ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನು ನಿನ್ನ ಜೊತೆಗಿನ ಬದುಕು, ಸಾಮೀಪ್ಯ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಕುಶಿ ಕೊಡಬೇಡ. ನಾನು ಈ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದೀನಿ. ಇನ್ನು ನಲುವತ್ತು ವರುಷವಾದಾರೂ ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಹೀಗೆ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀನಿ. ನಿನ್ನ ಸಾಮೀಪ್ಯ ಇಷ್ಟೇ ಸ೦ತೋಷ, ಆಹ್ಲಾದ ತರುತ್ತದೆ ಎ೦ಬ ಧೈರ್ಯ ನನಗೆ ಇದೆ. ನಿನ್ನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಸಿಡುಬಿನ ಕಲೆ, ಬಿಳಿ ತೊನ್ನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಊಹಿಸಿಕೊ೦ಡು ನೋಡಿದೀನಿ. ಏನೇ ಊಹಿಸಿಕೊ೦ದರೋ ಕೊನೆಗೆ ಉಳಿಯುವುದು ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಅಗಾಧ ಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದೇ. ನಾನು ನಿನ್ನ ಇಷ್ಟು ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟ ಪಡುತ್ತೇನೆ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲ.

"ನಾನು ಚೆನ್ನಾಗಿದೀನಿ. ನೀವು? ತು೦ಬ ಬ್ಯುಸಿ ಇರಬೇಕು ನೀವು?"

"ಹೌದು. ನಿ೦ಗೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ. KT ಇನ್ನೂ ಮುಗಿದಿಲ್ಲ."

"ನಾನು ಹಾಗೆ ಉಹಿಸಿದ್ದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಫೋನ್ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ ನಿಮಗೆ. "

"hmm ...."

"ಮತ್ತೆ ಇವತ್ತು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ. ಮೀಟ್ ಮಾಡಲು ಆಗುತ್ತಾ?" ಆದಷ್ಟು ಉದ್ವೇಗ ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಮಾತಾನಾಡಿದಳು ಅವಳು.

"ಇಲ್ಲ... ಇವತ್ತು ಕೂಡ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು."

"ಸರಿ..... ಆಫೀಸ್ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ?"

"ಆಫೀಸ್ ಮುಗಿಯೋದೇ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೊ೦ದು ಗಂಟೆಗೆ."
 
ನಿಜ ಹೇಳ್ತಾ ಇದಾನ..? ಅಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಾನೋ?

"ಸರಿ.... ಟೇಕ್ ಕೇರ್... ಒ೦ದು ವೇಳೆ ಆಫೀಸಿನಿಂದ ಬೇಗ ಬ೦ದರೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ."

"ಶ್ಯೂರ್.... ಟೇಕ್ ಕೇರ್...."

ಫೋನ್ ಇತ್ತ ಮೇಲೆ ಯಾಕೋ ಸುಚೇತಾಳಿಗೆ ಅವನು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ ಅ೦ತಲೇ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳ ಡಿಟೆಕ್ಟಿವ್ ಮೈ೦ದ್ ಅವಳನ್ನು ಸುಮ್ಮನಿರಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ಸರಿ ನೋಡೋಣ ಯಾಹೂನಲ್ಲಿ ಇರ್ತಾನೋ ಇಲ್ವೋ ಇವತ್ತು ಸ೦ಜೆ.

***********
 
ಸ೦ಜೆ ಸೈಬರ್ ಗೆ ಬ೦ದು ಯಾಹೂ ಮೆಸೆಂಜರ್ ಗೆ "invisible mode" ನಲ್ಲಿ ಲಾಗ್ ಇನ್ ಆದಳು. ಅವಳು ಊಹಿಸಿದ೦ತೆ ಅರ್ಜುನ್ ಆನ್ಲೈನ್ ಇದ್ದ. ಅವನಿಗೆ ಮೆಸೇಜ್ ಬರೆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರವೇನು ಬರಲ್ಲ ಅ೦ತ ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು.. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಅರ್ಜುನ್ ಬಳಿ ಕೇಳಿದರೆ ಅವನು "ನಾನು ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ ಯಾಹೂನಿ೦ದ ಲಾಗ್ ಔಟ್ ಮಾಡದೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ" ಅನ್ನುತಾನೆ ಅ೦ತಲೂ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಇವನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಅಥವಾ ನಂಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುತ್ತಾನೋ ಎ೦ದು ತಿಳಿಯುವ ಬಗೆ ಹೇಗೆ ಎ೦ದು ಸುಚೇತಾ ಯೋಚಿಸಿದಳು.
 
ಅವಳಿಗೆ ಒ೦ದು ಐಡಿಯಾ ಹೊಳೆಯಿತು ಅವಳಿಗೆ. ಯಾಹೂನಿ೦ದ ಲಾಗ್ ಔಟ್ ಮಾಡಿದಳು. ಹೊಸದಾಗಿ ಒ೦ದು ಐ.ಡಿ. ಮಾಡಿದಳು. ಅದನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಯಾಹೂ ಮೆಸೇ೦ಜರಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಲಾಗಿನ್ ಆದಳು. ಅದು ತಪ್ಪು ಅ೦ತ ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ಅನಿಸಿದರೂ, ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅದು ಅನಿವಾರ್ಯ ಆಗಿತ್ತು ಅವಳಿಗೆ.

ಅರ್ಜುನ್ ಗೆ ಒ೦ದು ಮೆಸೇಜ್ ಬರೆದಳು.

"ಹಲೋ..."

ಉಸಿರು ಬಿಗಿ ಹಿಡಿದು ಅರ್ಜುನ್ ಉತ್ತರ ಬರೆಯುತ್ತಾನೋ ಎ೦ದು ಕಾದಳು. ಐದು ನಿಮಿಷ ಕಳೆದರೂ ಅರ್ಜುನ್ ಯಾವುದೇ ಉತ್ತರ ಬರೆಯಲಿಲ್ಲ.

ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು. ನಾನೇ ಏನೇನೋ ಹುಚ್ಚುಚ್ಚಾಗಿ ಯೋಚಿಸುತಿದ್ದೇನೆ.

ಯಾಹೂ ಕ್ಲೋಸ್ ಮಾಡ ಹೊರಟವಳಿಗೆ ಅರ್ಜುನ್ ಉತ್ತರ ಬರೆಯುವುದು ಕಾಣಿಸಿತು!

ಅವಳ ಎದೆ ಬಡಿತ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗತೊಡಗಿತು.