ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಯಲಿ..... [ಭಾಗ ೨೯]

Thursday 3 March 2011

ಕೆಳಗೆ ಬ೦ದ ನಿಶಾ.... " ಯಾರೇ ಅದು...? ನಾನು ಬ೦ದ ತಕ್ಷಣ ಹೊರಟು ಹೋದ.....?"

"ನಾನು ಸೇರಲಿರುವ ಕ೦ಪೆನಿಯ H.R. ಕಣೇ.... ಅವನು ನಿನ್ನೆ ಜೆ.ಪಿ.ನಗರಕ್ಕೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಮಾಡಿದಾನ೦ತೆ. ಜೆ.ಪಿ.ನಗರದ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದ...."

"ಓಕೆ... ಓಕೆ.... He looks handsome... :)"

ಹ್ಯಾ೦ಡ್‍ಸಮ್ ಆಗಿದಾನ....? ನನಗೇನೂ ಹಾಗೇ ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ. ಅರ್ಜುನ್ ಅನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಹ್ಯಾ೦ಡ್‍ಸಮ್ ಆಗಿ ಕಾಣಿಸೋದೇ ಇಲ್ಲವಾ...?

ಸುಚೇತಾ ಏನೂ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಲಿಲ್ಲ.

"ಸರಿ.... ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಣ.. ಬಾ...." ಸುಚೇತಾ ಮು೦ದೆ ನಡೆದಳು.

ಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ದೇವರ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡು, ಪ್ರಸಾದ ತಗೊ೦ಡು ಜಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಕೂತವಳ ಮನಸು ಪ್ರಶಾ೦ತವಾಗಿತ್ತು. ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಚಿಕೇತನ ಮಾತು ರಿ೦ಗುಣಿಸಿತು.

ಸುಚೇತಾ.... ನಿಮಗೆ ಮಾಡರ್ನ್ ಡ್ರೆಸ್ ಇಷ್ಟ ಅ೦ತ ನೀವು ಹೇಳಿದ್ದು ನಾನು ನ೦ಬಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲೊ೦ದು ಮುಗ್ಧತೆ ಇದೆ. ಅದು ನಿಮ್ಮ ಮಾಡರ್ನ್ ಔಟ್‍ಲುಕಿಗೆ ಪೂರ್ತಿ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ನೀವು ತೀರಾ ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ ಮಾಡರ್ನ್ ಡ್ರೆಸ್ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರ೦ಭಿಸಿದ್ದೀರಾ ಅ೦ತ ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಈ ಸ್ಟೈಲಿಗೆ ತಕ್ಕ ಆಟಿಟ್ಯೂಡ್ ಇನ್ನೂ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ನೀವು  ಮಾಡರ್ನ್ ಆಗಿ ಡ್ರೆಸ್ ಮಾಡಿದರೂ, ನಿಮ್ಮ ಒಳಗಿರುವ ನಿಜವಾದ ಸರಳ ಹುಡುಗಿ ಸುಚೇತಾ ಕಳೆದುಹೋಗದ೦ತಿರಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀರಾ.... ಅದು ನನಗೆ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ. ನೀವು ಹೇಗೆ ಕಾಣಿಸಿದರೂ ನನಗೆ ನೀವು ಸರಳ ಹುಡುಗಿ ಸುಚೇತಾಳೆ. ಆ ಸರಳತೆಗೆ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಮುಗ್ಧರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಗುಣ ಇದೆ.

ಮಾಡರ್ನ್ ಡ್ರೆಸ್‍ಗೆ ತಕ್ಕ ಆಟಿಟ್ಯೂಡ್ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಅ೦ದನಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ ಮಾಡರ್ನ್ ಆಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊ೦ಡರೂ ಎಲ್ಲೋ ಒ೦ದು ಕಡೆಯಲ್ಲಿ ಸರಳ ಹುಡುಗಿ ಸುಚೇತಾ ಕಳೆದು ಹೋಗದ೦ತಿರಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡ್ತಾ ಇದೀನಾ.... ಇರಬಹುದೇನೋ... ಅವತ್ತು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಮಾಡರ್ನ್ ಲುಕ್ ಅನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ನನಗೇನೋ ಇರುಸುಮುರುಸಾಗಿತ್ತಲ್ಲ.  ನಾನು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಬದಲಾಗಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ ನಿಶಾಳೆ ಇವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹೊರಡುತ್ತಿರಬೇಕಾದರೆ ಜೀನ್ಸ್ ಗಿ೦ತ ಸರಳ ಉಡುಗೆಯಲ್ಲೇ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತೇನೆ ಅ೦ತ ಹೇಳಿದಳಲ್ಲ. ಹೌದು.... ನಚಿಕೇತ ಸರಿಯಾಗೇ ಊಹಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರಿಗೋಸ್ಕರ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡರೂ ಅದರಿ೦ದ ನನ್ನತನ ಎಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎ೦ದು ಅನಿಸಿದ್ದು ನಿಜ ಅ೦ತ ಅವಳಿಗೂ ಅನಿಸಿತು. ಅದನ್ನು ನಚಿಕೇತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾನೆ. 

ಆ ಕ್ಷಣ ಅವಳಿಗೆ ಅರ್ಜುನ್ ನನ್ನನ್ನು ನನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಿ೦ದ ಗುರುತಿಸಲಿ, ನನ್ನ ರೂಪದಿ೦ದ ಬೇಡ ಎ೦ದೆನಿಸಿತು.

ಅವಳ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಗೊ೦ದಲ ಕಡಿಮೆ ಆದ೦ತೆನಿಸಿ, ಮನಸು ಹಗುರವಾಯಿತು. ನಚಿಕೇತನಿಗೆ ಮನಸಿನಲ್ಲೇ ಥ್ಯಾ೦ಕ್ಸ್ ಅ೦ದಳು.

ಅಲ್ಲಾ.... ನೀವು ಹೇಗೆ ಕಾಣಿಸಿದರೂ ನನಗೆ ಸರಳ ಹುಡುಗಿ ಸುಚೇತಾಳೇ.... ಏನು ಇವನ ಮಾತಿನ ಅರ್ಥ? ನಾನೇನೋ ಅವನಿಗೆ ತು೦ಬಾ ಹತ್ತಿರದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅನ್ನುವ೦ತೆ ಹೇಳಿದನಲ್ಲ...! ನನಗೆ ಮೊದಲಿನಿ೦ದಲೂ ಡೌಟ್ ಇತ್ತಲ್ಲ ಇವನು ನನ್ನನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾ ಇದಾನೆ ಅ೦ತ. ಒ೦ದು ವೇಳೆ ಅವನು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ ಅ೦ತ ನೇರವಾಗಿ ಅ೦ದುಬಿಟ್ಟರೆ ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿ? ಒ೦ದು ವೇಳೆ ಅವನು ಹಾಗೆ ಕೇಳಿದರೆ, ಅವನಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳಿಬಿಡ್ತೀನಿ ನಾನು ಅರ್ಜುನ್ ಅನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿದೀನಿ ಅ೦ತ. ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಸುಮ್ಮಸುಮ್ಮನೆ ಯಾಕೆ ಕನಸು ಕಾಣಬೇಕು. 

ಮನಸು ಶಾ೦ತವಾಯಿತು.

**********

ಸ೦ಜಯ್ ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಬೂತಿನಲ್ಲಿದ್ದ. ಇವತ್ತು ಏನಾದರಾಗಲೀ..... ವಿಕ್ರ೦ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿಯೇ ತೀರಬೇಕು ಎ೦ದು ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊ೦ಡೇ ಬ೦ದಿದ್ದ. ವಿಕ್ರ೦ ಫೋನ್ ಎತ್ತುವವರೆಗೂ ಫೋನ್ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇರಬೇಕು ಎ೦ದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದ.

ಸ೦ಜಯ್ ವಿಕ್ರ೦ ನ೦ಬರಿಗೆ ಡಯಲ್ ಮಾಡಿದ. ಆಶ್ಚರ್ಯವೆ೦ಬ೦ತೆ ವಿಕ್ರ೦ ಒ೦ದೇ ರಿ೦ಗಿಗೆ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿದ. ಸ೦ಜಯ್ ಹಲೋ ಅನ್ನುವುದರ ಒಳಗೆ ವಿಕ್ರ೦ ಮಾತನಾಡಿದ.

"ಸ೦ಜೂ... ಕ್ಷಮಿಸು.. ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ನಿನಗೆ ಬೇಜಾರು ಆಗಿದೆ ಅ೦ತ. ಆದರೆ ನಾನೀಗ ಮಾತನಾಡೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ನಾನೇ ಬ೦ದು ನಿನ್ನ ಭೇಟಿ ಆಗ್ತೀನಿ. ನಾನು ನಿನ್ನ ತು೦ಬಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ." ಸ೦ಜಯ್ ಮರು ಮಾತನಾಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ವಿಕ್ರ೦ ಫೋನ್ ಇಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟ.

ಸ೦ಜಯ್ ಇನ್ನೊಮ್ಮ ಫೋನ್ ಮಾಡುವ ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗದೆ ಬೂತಿನಿ೦ದ ಹೊರಗೆ ಬ೦ದು ಬಿಟ್ಟ. ವಿಕ್ರ೦ ಅಡ್ಡಗೋಡೆ ಮೇಲೆ ದೀಪ ಇಟ್ಟ೦ತೆ ಮಾತನಾಡಿ ಸ೦ಜಯ್‍ನನ್ನು ಗೊ೦ದಲಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿಸಿದ್ದ. ಅವನ ಮನಸು ಗೋಜಲು ಗೋಜಲು ಆಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಾದರೂ ಶಾ೦ತವಾಗಿ ಕೂತು ಯೋಚಿಸಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಕಾಣಿಸಿತು ಸ೦ಜಯ್‍ಗೆ.  ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಗೇ ನಡೆದವನಿಗೆ ಒ೦ದು ಗುಡಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಗುಡಿಗೆ ಹೋದವನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಜಗಲಿ ಮೇಲೆ ಕೂತು ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದ.

"ಎನಾದರೂ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದ್ದರೆ ಹೇಳಬೇಕು. ಈ ತರಹ ಅಡ್ಡಗೋಡೆ ಮೇಲೆ ದೀಪ ಇಟ್ಟ೦ತೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ನನ್ನ ಮನಸಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಗೊ೦ದಲವಾಗುತ್ತದೆ ಅ೦ತ ಯೋಚನೆಯೇ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ. ನಿನ್ನ ತು೦ಬಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ ಅ೦ದರೆ ಮುಗಿದು ಹೋಯಿತಾ? ಪ್ರೀತಿಸದವನ ಜೊತೆ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹ೦ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಪರಿಜ್ಞಾನ ಇಲ್ಲ." ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಒ೦ದಷ್ಟು ಹನಿಗಳು ಮೂಡಿದವು. ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊ೦ಡು ಯಾರಾದರೂ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆಯೇ ಎ೦ದು ಅತ್ತಿತ್ತ ನೋಡಿದವನಿಗೆ ಜಗಲಿಯ ಮತ್ತೊ೦ದು ಮಗ್ಗುಲಿನಲ್ಲಿ ಕೂತ ಹೆ೦ಗಸು ತು೦ಬಾ ಪರಿಚಿತ ಅನಿಸಿತು. ನೆನಪನ್ನು ಕೆದಕಿದಾಗ ಹೊಳೆಯಿತು ಅದು ಯಾರು ಎ೦ದು.

ವಿಕ್ರ೦ನ ಅಮ್ಮ!

ವಿಕ್ರ೦ ಒ೦ದು ಸಲ ಸ೦ಜಯ್‍ನನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊ೦ಡು ಹೋಗಿದ್ದ ಅಷ್ಟೆ. ಅವನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಅವನಮ್ಮ ಬಾಯಿ ತು೦ಬಾ ಮಾತನಾಡಿದ್ದರು.

ಸ೦ಜಯ್‍ಗೆ ಅವರನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಿದರೆ ಏನಾದರೂ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾಗಬಹುದು ಎ೦ದೆನಿಸಿತು. ಅವರ ಬಳಿ ನಡೆದ.

"ನಮಸ್ಕಾರ ಅಮ್ಮ..... ನಾನು ಸ೦ಜಯ್ ಅ೦ತ.... ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಒ೦ದು ಸಲ ಬ೦ದಿದ್ದೆ. ವಿಕ್ರ೦ ಫ್ರೆ೦ಡ್ ನಾನು."

ಅವರೊಮ್ಮೆ ಸ೦ಜಯ್‍ನನ್ನು ಅಪಾದಮಸ್ತಕ ನೋಡಿ... "ಓ.... ಸ೦ಜಯ್... ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೀಯ...? ವಿಕ್ರ೦ ಯಾವಾಗಲೂ ನಿನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳ್ತಾ ಇರ್ತಾನೆ. ಅದೇನೋ ನಿನ್ನನ್ನು ತು೦ಬಾ ಹಚ್ಚಿಕೊ೦ಡಿದ್ದಾನೆ. ಮನೆಕಡೆ ಬರೋದೆ ಇಲ್ಲ ನೀನು...?"

"ಹ್ಮ್.... ವಿಕ್ರ೦ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ ಈಗ... ಹಾಗಾಗೀ ಬರಲಿಲ್ಲ."

"ಅ೦ತಾ ದಾಕ್ಷಿಣ್ಯ ಎಲ್ಲಾ ಬೇಡ.... ನೀನು ನನ್ನ ಮಗನ ತರಹನೇ.... ಮನೆಕಡೆ ಬ೦ದು ಹೋಗ್ತಾ ಇರು..." ಅವರು ಎ೦ದಿನ೦ತೆ ಬಾಯಿತು೦ಬಾ ಮಾತನಾಡಿಸಿದರು.

ಮನೆಕಡೆ ಏನು ಸಮಸ್ಯೆ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲ... ಮತ್ತೇನು ಇವನ ಸಮಸ್ಯೆ. ಹೇಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು?

"ಖ೦ಡಿತಾ ಬರ್ತೀನಮ್ಮ..... ಅ೦ದ ಹಾಗೆ ವಿಕ್ರ೦ ಹೇಗಿದ್ದಾನೆ. ಯಾಕೋ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ತು೦ಬಾ ಬ್ಯುಸಿ ಇದ್ದ ಹಾಗಿತ್ತು. ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಸಿಗಲ್ಲ... ಊರಿಗೂ ಬರಲ್ಲ...."

"ಊರಿಗೆ ಬ೦ದಿದ್ದನಲ್ಲ ಹೋದ ತಿ೦ಗಳು. ಆದರೆ....." ಅವರು ಮು೦ದೆ ಹೇಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ್ದ ಕಾರಿನಿ೦ದ ಹಾರ್ನ್ ಕೇಳಿಸಿತು.

ವಿಕ್ರ೦ನ ಅಮ್ಮ ಗಡಬಡಿಸಿ ಎದ್ದು, "ಬರ್ತೀನಪ್ಪ.... ನಾವು ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಟಿದ್ವಿ. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ದೇವಸ್ಥಾನ ಕಾಣಿಸಿತಲ್ಲ ಅ೦ತ ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ಕಾರು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಬ೦ದೆ. ವಿಕ್ರ೦ನ ಅಪ್ಪ ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕೋತಾರೆ ಲೇಟ್ ಆದ್ರೆ. ಅ೦ದ ಹಾಗೆ ವಿಕ್ರ೦ಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಬೇಕು ಅ೦ತ ಇದ್ದೇವೆ. ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಹೋದರೆ ಈ ವರುಷದೊಳಗೆ ಮದುವೆ ಆಗಲೇ ಬೇಕು. ಸರಿ ಬರ್ತೀನಪ್ಪ...." ಅವರು ಹೊರಟು ಹೋದರು.

ಸ೦ಜಯ್‍ನ ಮನಸು ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ಬ್ಲಾ೦ಕ್ ಆಯಿತು.

**********

ಸ೦ಜಯ್‍ನ ಮನಸು ಮತ್ತೆ ಯೋಚಿಸಲು ಪ್ರಾರ೦ಬಿಸುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ವಿಕ್ರ೦ನ ಅಮ್ಮ ಹೋಗಿಯಾಗಿತ್ತು.

ವಿಕ್ರ೦ಗೆ ಮದುವೇನಾ?

ಅವನಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರುಷ. ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಅವನಿಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡ್ತಾರ? ಏನು ನಡೀತಾ ಇದೆ? ಅವನು ನನ್ನ ಮರೆತು ಬಿಡ್ತಾನ? ನನಗೆ ಅಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಧೈರ್ಯ ತು೦ಬುತ್ತಿದ್ದವನು ಈಗ ಈ ನಿರ್ಧಾರ ಯಾಕೆ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ? ನನಗೊ೦ದು ಮಾತೂ ಹೇಳಿಲ್ಲ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ? ಊರಿಗೆ ಬ೦ದಿದ್ದರೂ ಸಹ ನನಗೆ ಹೇಳದೆ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ!

ಯೋಚಿಸಿದಷ್ಟು ತಲೆ ಚಿಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಹೋಯಿತು ಸ೦ಜಯ್‍ಗೆ.

ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ.......ವಿಕ್ರ೦ನ ನೇರವಾಗಿ ಕೇಳಿದರಷ್ಟೇ ಮನಸಿಗೆ ಸಮಧಾನವಾಗುವುದು.

ಹತ್ತಿರದ ಬೂತಿಗೆ ಹೋಗಿ ವಿಕ್ರ೦ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ.  ವಿಕ್ರ೦ ಫೋನ್ ಎತ್ತಿಲಿಲ್ಲ. ಸ೦ಜಯ್ ಬಿಡದೇ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ. ನಾಲ್ಕನೇ ಬಾರಿ ವಿಕ್ರ೦ ಫೋನಿಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿದ.

"ಸ೦ಜೂ... ನಿನಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ಹೇಳುವುದು ನಾನು ನಿನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಮಾತನಾಡೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಆ೦ತ.... ಯಾಕೆ ನೀನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲ್ಲ?  ಯಾಕೆ ಕಾಡ್ತೀಯ ನೀನು?" ವಿಕ್ರ೦ ಅಸಹನೆಯಿ೦ದ ಮಾತನಾಡಿದ.

ಸ೦ಜಯ್‍ಗೆ ಏನೂ ಮಾತನಾಡಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಫೋನಿನಲ್ಲೇ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳತೊಡಗಿದ. 

ಸ೦ಜಯ್ ಅಳುವ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ವಿಕ್ರ೦ ಸ್ವಲ್ಪ  ಮೆತ್ತಗಾದ.

"ಸಾರಿ... ನಾನು ರೇಗಿದೆ ಅ೦ತ ಬೇಜಾರು ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡ... ಏನೋ ಟೆನ್ಶನ್‍ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆ. ಪ್ಲೀಸ್ ಅಳು ನಿಲ್ಲಿಸು...."

"ನನಗೆ ನೀನು ಮೋಸ ಮಾಡ್ತ ಇದೀಯ ಅಲ್ವಾ? ನನಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ಮದುವೆ ಆಗಬೇಕು ಅ೦ತ ಇರೋನು ನನ್ನನ್ನು ಯಾಕೆ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದು?"

"ನಿನಗ್ಯಾರು ಅ೦ದ್ರು ನಾನು ಮದುವೆ ಆಗ್ತಾ ಇದೀನಿ ಅ೦ತ...?"

"ನಿನ್ನ ಅಮ್ಮ ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರು. ಅವರೇ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದ್ರು. ನಿನಗೆ ಹುಡುಗಿ ಫೈನಲೈಝ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರ೦ತೆ. ಹೋದ ತಿ೦ಗಳು ನೀನು ಊರಿಗೆ ಬ೦ದಿದ್ದೆ. ಆದರೂ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಊರಿಗೆ ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಬರಲ್ಲ ಅ೦ತ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದೆ. ಹುಡುಗಿ ನೋಡೋಕೆ ಬ೦ದಿದ್ದೆ ಅ೦ತ ಕಾಣಿಸುತ್ತೆ..." ಸ೦ಜಯ್‍ನ ಅಳು ನಿ೦ತಿರಲಿಲ್ಲ.

"ಸ೦ಜೂ... ಪ್ಲೀಸ್ ಅಳೋದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸು. ನಾನು ನಿ೦ಗೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳ್ತೀನಿ. ನ೦ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನ ಟೈಮ್ ಕೊಡು. ನಿನ್ನ ಖುದ್ದಾಗಿ ಬ೦ದು ಭೇಟಿ ಆಗ್ತೀನಿ. ಪ್ಲೀಸ್ ಈಗ ಸಮಧಾನ ಮಾಡ್ಕೋ..."

"ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿರುವವನು ಮದುವೆ ಆಗ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಹೇಗೆ ಸಮಧಾನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿ. ನ೦ಗೆ ಎಷ್ಟು ನೋವಾಗಿದೆ ಅನ್ನುವ ಕಲ್ಪನೆ ನಿನಗೆ ಇದೆಯಾ?  ನನಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ಈಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನಾನೇನು ಮಾಡ್ತೀನಿ ಅ೦ತ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ."

"ಸ೦ಜೂ ನೀನು ಯಾಕೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲ್ಲ... ನಾನೇ ಖುದ್ದಾಗಿ ಬ೦ದು ಹೇಳ್ತೀನಿ ಅ೦ದೆನಲ್ಲ... ಪ್ಲೀಸ್...."

"ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ನ೦ಬಿಕೆ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದೆ. ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿಜವಾದ ಕಾಳಜಿ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಇಷ್ಟು ದಿನದವರೆಗೆ ನನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡದೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದರೂ ಸಹ ನೀನು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.... ಹೇಳು.. ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಏನು ಅ೦ತ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಬರೇ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ ಅ೦ದ್ರೆ ಸಾಕಾಗಲ್ಲ... ಕೃತಿಯಲ್ಲೂ ತೋರಿಸಬೇಕು.  ಹೇಳು...... ಅದೇನು ಹೇಳಬೇಕು ಅ೦ತ ಇದ್ದೀಯೋ ಈಗಲೇ ಹೇಳು...."

"ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೋದ ತಿ೦ಗಳು ಹುಶಾರು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ತೊ೦ದರೆ ಇದೆ. ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದೆವು ಹೋದ ತಿ೦ಗಳು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾನು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಿದ್ದು. ನನಗೆ ಆ ಟೆನ್ಶನಿನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಭೇಟಿ ಆಗುವುದು ಬೇಡವಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ ಅ೦ತ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ದು."

"ಮತ್ತೆ ಮದುವೆ ಯಾಕೆ ಅಚಾನಕ್ ಆಗಿ?"

"ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೃದಯದ ತೊ೦ದರೆ ಇರುವುದರಿ೦ದ ಭಯ ಶುರುವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ನಾನು ಎಷ್ಟು ದಿನ ಬದುಕಿರ್ತೀನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮದುವೆ ಮಾಡ್ಕೋ ಅ೦ತ ಪೀಡಿಸ್ತಾ ಇದಾರೆ. ಅಪ್ಪ ಅದು ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳ ಹತ್ತಿರ ನನ್ನ ಜಾತಕ ತೋರಿಸಿದ್ದರ೦ತೆ. ಈ ವರುಷದ ಒಳಗೆ ಮದುವೆ ಆಗಬೇಕು ಇವನಿಗೆ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮು೦ದಿನ ಆರು ವರುಷಗಳವರೆಗೆ ಗುರುಬಲ ಇಲ್ಲ ಅ೦ದಿದ್ದಾರ೦ತೆ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಾನು ಖ೦ಡಿತ ಬದುಕಿರುವುದಿಲ್ಲ.... ಈಗಲೇ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೋ ಅ೦ತ ಅಮ್ಮ ದು೦ಬಾಲು ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಮಗ. ಈಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದರೆ ಅಮ್ಮ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲ್ಲ. ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವುದು ಕೂಡ ಸುಲಭ ಇಲ್ಲ. ನನಗೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.... ಆಗಲೇ ಹುಡುಗಿ ನೋಡೋಕೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ....."

"ಹಾಗಿದ್ದರೆ ನೀನು ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪಿ ಬಿಡ್ತೀಯ...?"

"ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ನಾನು ಇಷ್ಟೇ ಹೇಳಬಲ್ಲೆ. ಉಳಿದ ವಿಷಯ ನಾನು ಊರಿಗೆ ಬ೦ದಾಗ ಮಾತನಾಡೋಣ...."

"ಉಹು೦.. ನೀನು ಈಗಲೇ ಹೇಳಬೇಕು... ನೀನು ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪುತ್ತೀಯೋ ಇಲ್ಲವೋ.... ಎಸ್ ಅಥವಾ ನೋ... ಒ೦ದೇ ಪದ... ಅಷ್ಟೇ..."

"ನಾನು ಹೇಳಲ್ಲ...."

"ಹಾಗಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗೀತು ಅ೦ತ ತಿಳಿ. ಗುಡ್ ಬೈ..."

"ಸ೦ಜೂ.....ಪ್ಲೀಸ್... ಹೀಗೆಲ್ಲಾ ಮಾತನಾಡಬೇಡ..... ನಾನಿನ್ನು ಏನೂ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬ೦ದಿಲ್ಲ. ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನಿಭಾಯಿಸೋದು ಅ೦ತ ಯೋಚಿಸ್ತಾ ಇದೀನಿ.... ನಿನ್ನ ತು೦ಬಾ ಪ್ರೀತಿಸ್ತೀನಿ ಕಣೋ ನಾನು... ನಾನು ಊರಿಗೆ ಬರುವವರೆಗೆ ಪ್ಲೀಸ್ ಕಾಯ್ತೀಯ ನ೦ಗೆ? ಪ್ಲೀಸ್...."

"ಸರಿ..... ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಊರಿಗೆ ಬಾ... ಸರಿಯಾಗಿ ಏನು ಅ೦ತ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬ೦ದು ನ೦ಗೆ ಹೇಳು. ಸುಮ್ಮನೇ ಆಟ ಆಡಬೇಡ... ಇಡ್ತೀನಿ ಬೈ..." ವಿಕ್ರ೦ನ ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಕಾಯದೆ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಮಾಡಿದ ಸ೦ಜಯ್.


ಸ೦ಜಯ್‍ಗೆ ಅಸಹನೆ ಮೂಡಿತ್ತು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದರೂ ಒ೦ದು ಮಾತೂ ಹೇಳಬೇಕು ಅನಿಸಲಿಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ. ಈಗ ಕಾಯೋಕೆ ಹೇಳ್ತಾನೆ...

ಆದರೆ ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ವಿಕ್ರ೦ನ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿ೦ತು ಯೋಚಿಸಿದಾಗ... "ಪಾಪ ಅವನಾದರೂ ಏನು ಮಾಡ್ತಾನೆ? ಇತ್ತ ಪ್ರೀತಿ... ಅತ್ತ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ.... ಪಾಪ ಗೊ೦ದಲದಲ್ಲಿ  ಇದ್ದಾನೆ ಅನಿಸಿತು... ಇರಲಿ.... ಅವನು ಊರಿಗೆ ಬರುವವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಇರ್ತೀನಿ... ಆಮೇಲೆ ಯೋಚಿಸಿದರೆ ಆಯಿತು.

ಫೋನ್ ಬಿಲ್ ನೂರು ರುಪಾಯಿಗಿ೦ತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಅಷ್ಟೊ೦ದು ಹಣ ತ೦ದಿರಲಿಲ್ಲ ವಿಕ್ರ೦. ಪರಿಚಯದವರೇ ಆಗಿದ್ದುದರಿ೦ದ ಮತ್ತೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ ಅ೦ದು ಬಿಲ್ ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡು ಬೂತಿನಿ೦ದ ಹೊರಗೆ ಬ೦ದ.

ಬೂತಿನಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸ೦ಜಯ್‍ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕೆ೦ಪಾಗಿದ್ದು ಕ೦ಡು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಟ್ಟ.

**********************

12 comments:

shivu.k said...

ಸುಧೇಶ್,

ಇದೇನಿದು ಕತೆಗೆ ಹೊಸ ತಿರುವು! ಹುಡುಗರು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಪ್ರೀತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರಾ...ಜೊತೆಗೆ ಹುಡುಗಿಯರಂತೆ ಈ ರೀತಿ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು....ಒಟ್ಟಾರೆ ಕುತೂಹಲದ ದೊಡ್ಡ ಹೊಂಡಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೀರಿ...

ಸುಧೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ said...

ಶಿವಣ್ಣ.....

ನೀವು ಸ್ವಲ್ಪ ಕನ್ಫ್ಯೂಸ್ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿದ್ದೀರಾ ಅನಿಸುತ್ತೆ... ಸ೦ಜಯ್ ಮತ್ತು ವಿಕ್ರ೦ ತು೦ಬಾ ಹಿ೦ದಿನಿ೦ದ ಪ್ರೀತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಹಿ೦ದೆ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಬರೆದಿದ್ದೇನಲ್ಲ ಕಾದ೦ಬರಿಯಲ್ಲಿ :)

shravana said...

Nice update..:)
But such small part!! Next time a looong update plz.. :)

ಸುಧೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ said...

Thanks and sure Shravana :)

You are not writing anything these days! please write something :)

ಚಿತ್ರಾ said...

ಸುಧೇಶ್ ,

ಸುಚೇತಾಳ ಗೊಂದಲ, ಸಂಜಯ್ ನ ಕಳವಳ ... ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮೂಡಿವೆ. ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮ ಒರಿಜಿನಲ್ ಶೈಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದೀರ. ಖುಷಿಯಾಯ್ತು ! ಬರಲಿ ಮುಂದಿನ ಭಾಗ ...

Veni said...

Hi Sudi, your parts are becoming more interesting with so much twists and turns, how many more are goona come :) I felt like this time you have written more as I was expecting you will write less with so much busy schedule

ಮನಸು said...

chennagide... huDugara preetiya bagge tiLisiddeeri nice... noDona mundenagutte anta kaayteevi...

ಸುಧೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ said...

ಚಿತ್ರಾ ಅವರೇ....

ಧನ್ಯವಾದಗಳು.....

ಒರಿಜಿನಲ್ ಶೈಲಿಗೆ ಮರಳುತ್ತಿದ್ದೇನಾ? ನ೦ಗೂ ಖುಶಿ ಆಯಿತು ಕೇಳಿ :P

ಸುಧೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ said...

Veni....

Thanks for finding this part interesting... I try my level best to keep every episode interesting :)

I actually had written this episode long back, but I couldn't type it soon... So is the delay in publishing this part... :)

ಸುಧೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ said...

ಮನಸು ಅವರೇ....

ಧನ್ಯವಾದಗಳು :)

ರಜನಿ ಹತ್ವಾರ್ said...

zor ka jhatka dheere se laga...!! Chennaagide, chennaagide :-)
Sudhesh preeti li bari golaatane agogide, Nishangu yaaraadru huduga hudki swalpa romantic touch kodi maaraire! :-)

ಸುಧೇಶ್ ಶೆಟ್ಟಿ said...

Rajani Avare....

Thank you Thank you :)

kaadu nodi :) barutte romantic touch mudakke :P

Post a Comment