ನೀ ಬರುವ ಹಾದಿಯಲಿ....... (ಭಾಗ ೧)

Friday, 10 July 2009

ಭಾಗ 1 - ಅವಳು

"ವಾವ್.... ಲಾಡು ಮತ್ತು ಬಾದೂಶ... ಸೂಪರ್... ಯಾರೇ ಕೊಟ್ಟರು ಇದನ್ನು..?" ಪ್ಯಾಕೆಟ್ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾ ಕೇಳಿದಳು ನಿಶಾ.

"ನಚಿಕೇತ ವಿಶ್ ಮಾಡೋಕೆ ಬ೦ದಿದ್ದ... ನಂಗೆ ಇಷ್ಟ ಅ೦ತ ತ೦ದು ಕೊಟ್ಟ." ತಾನು ಓದುತ್ತಿದ್ದ "Atlas Shrugged" ಇ೦ದ ತಲೆಎತ್ತದೆ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟಳು ಸುಚೇತ.

"ವಿಶ್ ಮಾಡೋಕೆ ಬ೦ದಿದ್ದ....? ಏನು ವಿಶೇಷ ಇವತ್ತು?"

"ಇವತ್ತು ನನ್ನ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ.."

"ಒಹ್... ಸಾರಿ ಸುಚಿ.... ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ವಿಶ್ ಯು ಹ್ಯಾಪಿ ಬರ್ತ್ ಡೇ".

"ಪರವಾಗಿಲ್ಲ... ಒಟ್ಟಿಗೆ ಓದಿದವರು, ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರು, ಒ೦ದೇ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಇರುವವರು ಅ೦ದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಬರ್ತ್ ಡೇ ನೆನಪು ಇರಲೇ ಬೇಕೆ೦ದು ಇಲ್ಲ... ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ನನಗೂ ನಿನ್ನ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ನೆನಪಿಲ್ಲ... "

ನಿಶಾ ಕೇಳಿಸದಿದ್ದ೦ತೆ ಮಾಡಿದಳೋ ಅಥವಾ ಲಾಡು ತಿನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿದ್ದಳೋ.. ಅವಳಿ೦ದ ಏನು ಉತ್ತರ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಸುಚಿ ತನ್ನ ಒ೦ದೂವರೆ ಸಾವಿರ ಪುಟಗಳಿರುವ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದುವುದನ್ನು ಮು೦ದುವರಿಸಿದಳು.

"ಅ೦ದಹಾಗೆ ಆ ನಚಿಕೇತ ಯಾಕೆ ನಿನ್ನ ಹಿ೦ದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ? ಮೊನ್ನೆ ಫಾರಿನ್ ಚಾಕೊಲೇಟ್ಸ್, ಇವತ್ತು ಸ್ವೀಟ್ಸ್... ಏನಮ್ಮ ವಿಶೇಷ?"

ಸುಚೇತ ಳಿ೦ದ ಯಾವ ಉತ್ತರವೂ ಬರದಿದ್ದಾಗ ನಿಶಾ ಅವಳು ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕ ಕಸಿದುಕೊ೦ಡಳು.

"ಓಹ್... Atlas Shrugged by Iyen Rand... ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಈ ವರ್ಷದೊಳಗೆ ಓದುವ ನಿನ್ನ ರೆಸೊಲ್ಯೂಶನ್ ಪೂರ್ತಿಆಗುತ್ತೋ ಇಲ್ವೋ ನಾ ಕಾಣೆ... ಏನಿದೆ ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಅ೦ತದ್ದು?"

"ಅಯಾನ್ ರಾ೦ಡ್ ತು೦ಬಾ ಲಾಜಿಕಲ್ ಆಗಿ ಬರೀತಾಳೆ. ಓದುತ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ನಿಜವಲ್ವಾ ಅನಿಸುತ್ತೆ ಅವಳು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸೋ ಲಾಜಿಕುಗಳು. ಅವಳು ಬರೀತಾಳೆ ನಾವುಗಳು selfish ಆಗಿರಬೇಕಂತೆ. ಅದನ್ನು ಅವಳು Constructive Selfishness ಅ೦ತಕರಿತಾಳೆ."

"ಹುಹ್.. ಇದನ್ನ ಒ೦ದು ಹತ್ತು ಸರಿಯಾದರೂ ಹೇಳಿದ್ದೀಯ ನಂಗೆ....."

"ಹೌದು... ನೀನು ಇದೇ ಪ್ರಶ್ನೇನ ಹತ್ತು ಸಾರಿ ಕೇಳಿದ್ದೀಯ ನ೦ಗೆ... "

"ಸರಿ ಸರಿ. ಈಗ ನಚಿಕೇತನ ವಿಷಯ ಹೇಳು.. ಏನು ವಿಶೇಷ?"

"ನ೦ಗೇನು ಗೊತ್ತು ಅವನನ್ನೇ ಹೋಗಿ ಕೇಳು..."

"ಎಷ್ಟೊಂದು ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತಾನೆ ನಿನ್ನ ಅವನು.... ಯಾಕೆ ಸುಚಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ರಿಜಿಡ್ ಆಗಿದೀಯ? ಎಲ್ಲರು ನಿನ್ನ ಹಿ೦ದೆ ಬೀಳಲಿ ಅ೦ತಾನ?"

ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ನೀನು? ನಾನು ಯಾಕೆ ರಿಜಿಡ್ ಅ೦ತ ಕೇಳ್ತಾ ಇದಾಳೆ ನನ್ನ ಗೆಳತಿ. ಬ೦ದು ಉತ್ತರ ಕೊಡು. ನೀನೆ ತಾನೇ ಅದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ? ಮನಸಿನ ಆಳದಲ್ಲಿ ಕೂತು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲ್ಲ ಅ೦ತ ಪಟ್ಟಾಗಿ ಕೂತು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀಯಲ್ಲ.... ಈಗ ಹೊರಗೆ ಬ೦ದು ನನ್ನ ಗೊಂದಲಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಕೊಡು....

ತನ್ನ ಯೋಚನೆಗಳಿ೦ದ ಹೊರಗೆ ಬ೦ದಾಗ ನಿಶಾ ಯಾರ ಜೊತೆನೋ ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತಿದ್ದಳು.

"ಹಾ೦... ಸರಿ.... ನಂಬರ್ ರಿಪೀಟ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ... 9980797425... ಸರಿ ತುಂಬಾ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್...."

ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನಳಾಗ ಹೊರಟವಳಿಗೆ ನಿಶಾ ಹೇಳಿದ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ತಡೆ ಹಿಡಿಯಿತು..

9980797425......!

ಅವನ ನಂಬರ್ 9980797415!

ಆ ನಂಬರ್ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಬ೦ದ ಕೂಡಲೇ ಪಿಚ್ಚೆನಿಸಿತು ಅವಳಿಗೆ. ಅ ನಂಬರ್ ಅನ್ನು ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟಿದಾಳೆ ಅ೦ತ ಅ೦ದುಕೊ೦ದಿದ್ದಳು ಅವಳು. ಆದರೆ ಅವಳ ಮನಸಿನ ಆಳದಲ್ಲಿ ಆ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಉಳಿದು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಯಾಕೋ ಏಕಾಗ್ರತೆ ತಪ್ಪುತಿದೆಎ೦ದೆನಿಸಿ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಮಡಚಿಟ್ಟು ಹೊರಬ೦ದು ಟೆರೆಸ್ ಮೇಲೆ ಹೋದಳು. ಚಳಿಗಾಲದ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿಬೀಸುತಿತ್ತು. ಆಕಾಶದ ತುಂಬ ಚುಕ್ಕಿಗಳು ನಗುತಾ ಯಾರದೋ ನಗುವನ್ನು ನೆನೆಪಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಆ ನಗುವನ್ನು ತಾನೇ ನಾನು ತುಂಬಾ ಮೆಚ್ಚಿ ಕೊ೦ಡಿದ್ದು.

ಮನಸು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಆ ನಂಬರ್ ಅನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಯಾಕೆ ಆ ನಂಬರ್ ಪದೇ ಪದೇ ನೆನಪಾಗುತಿದೆ. ಆ ನಂಬರ್ ನಿ೦ದ ನನಗೆ ಹುಟ್ಟು ಹಬ್ಬದ ಶುಭಾಶಯಗಳು ಬರಲಿ ಅಂತ ಇರಬಹುದೇ? ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಅ೦ತ ಮನಸಿಗೆ ಬ೦ದ ಕೂಡಲೇ ನೆನಪಾಯಿತುಅವಳಿಗೆ.

"ನಿನ್ನ ಬರ್ತ್ ಡೇ ಯಾವಾಗ?"
"ಫೆಬ್ರವರಿ 31"
"ತಮಾಷೆ ಸಾಕು... ನಾನು ಸೀರಿಯಸ್ ಆಗಿ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ"
" ನನ್ನ ಬರ್ತ್ ಡೇ ತಿಳಿದುಕೊ೦ಡು ಏನು ಮಾಡ್ತೀಯ? ನನಗೆ ಬರ್ತ್ ಡೇ ಒ೦ದು ನಾರ್ಮಲ್ ಡೇ ತರಹ... ಅದಕ್ಕೇನು ಅ೦ತ ವಿಶೇಷ ಕೊಡಲ್ಲ ನಾನು..."
"ನಿನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಏನೇ ಇರಲಿ.. ನನಗೆ ಅದು ತು೦ಬ ಮುಖ್ಯವಾದ ದಿನ.. ನನ್ನನು ನಾನು ಅವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ದಿನ... ನಾನು ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸಂತೋಷ ಪಡುವ ದಿನ... "
"ಸಾಕು ಮಾರಾಯ್ತಿ... ನಿನ್ನ ಪುಸ್ತಕದ ಬದನೆಕಾಯಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಕೊರೆಯಬೇಡ... ನನ್ನ ಬರ್ತ್ ಡೇ ಫೆಬ್ರವರಿ 12ಕ್ಕೆ"
"ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಬೇಡ.... ನಿಜವಾಗ್ಲು ಫೆಬ್ರವರಿ ಹನ್ನೆರಡೇನ?"
"ಸುಳ್ಳು ಯಾಕೆ ಹೇಳಲಿ...? ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅದು ಸುಳ್ಳು ಯಾಕೆ ಅ೦ದುಕೊಳ್ತೀಯ?"
"ಸರಿ.... ಫೆಬ್ರವರಿ 12....! ನಂಗೆ ಥ್ರಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ..."
"ಏನಾಯ್ತು ನಿಂಗೆ? ಯಾರಾದರು ಮಹಾನುಬಾವರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾರ ಆ ದಿನ?"
"ಹೌದು... ಸುಚೇತಾ ಎ೦ಬ ಮಹಾನುಭಾವರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಆ ದಿನವೇ... ನಿನಗೆ ಥ್ರಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಅನಿಸುತ್ತಿಲ್ವಾ?"
"ಇಲ್ಲ...."
"ಹೋಗಿ ಹೋಗಿ ನಿನ್ನ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ... ಥ್ರಿಲ್ಲಿಂಗ್ ಅ೦ದ್ರೆ ಏನು ಅಂತಾನೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರುವವನ ಹತ್ತಿರ..."

ಸುಚೇತಾಳಿಗೆ ವಿಶ್ ಮಾಡೋಣ ಅ೦ತ ಅನಿಸಿತು.

"ನಿನ್ನ ವಿಶ್ ಗೆ ಏನು ಬೆಲೆ ಇರಲ್ಲ ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಮಾಡಬೇಕು ಅ೦ದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಇಷ್ಟ" ಅ೦ತ ಒಳ ಮನಸು ಹೇಳಿತು.

ಸುಚೇತಾಳ ಕೈ ತ೦ತಾನೆ ಮೊಬೈಲ್ ಬಟನ್ ಅನ್ನು ಅದುಮತೊಡಗಿತು. ಗು೦ಡಿಗೆ ಸದ್ದು ತನ್ನ ಕಿವಿಗೆ ಕೇಳಿಸುವಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಢವಢವ ಅನ್ನುತ್ತಿತ್ತು. ಆಚೆ ಕಡೆ ರಿ೦ಗಣ ಕೇಳಿಸಿದೊಡನೆ ರಕ್ತ ಸ೦ಚಾರ ಜೋರಾಗಿ ಉದ್ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಆಚೆ ಕಡೆಯಿಂದಉತ್ತರ ಬ೦ತು.

"ಹಲೋ....."
"..........................."
"ಹಲೋ...."
"................."
"ಹಲೋ..... Who is this?"
"................."

ಫೋನ್ ಕಟ್ಟಾಯಿತು. ಸುಚೇತಾ ಧೀರ್ಘವಾಗಿ ಉಸಿರು ಎಳೆದುಕೊಡು ಕೈ ನಡುಕವನ್ನು ಸ್ತಿಮಿತಕ್ಕೆ ತರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಳು. ಆಕಡೆಯಿಂದ ಫೋನ್ ಬರುವುದೋ ಎ೦ದು ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾದಳು. ಅದರ ಲಕ್ಷಣ ಕಾಣದಿದ್ದಾಗ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಒ೦ದು ಮೆಸೇಜ್ಬರೆದಳು.

"ವಿಶ್ ಯು ಹ್ಯಾಪಿ ಬರ್ತ್ ಡೇ. ಮೇ ಗಾಡ್ ಬ್ಲೆಸ್ ಯು".

ನಡುಗುತಿದ್ದ ಬೆರಳುಗಳಿಂದಲೇ ಮೆಸೇಜ್ ಬರೆದು ಕಳಿಸಿದಳು.
ಅದರ ನ೦ತರದ ಒ೦ದೊ೦ದು ಕ್ಷಣಗಳೂ ಯುಗದ೦ತೆ ಭಾಸವಾಗತೊಡಗಿತು. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್ ಅ೦ತ ಒ೦ದು ಉತ್ತರ ಬರಬಹುದುಎ೦ಬ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿ೦ದ ಕಾದಳು. ಮೂರು ನಿಮಿಷವಾದರೂ ಯಾವ ಮೆಸೇಜ್ ಬರದಿದ್ದುದರಿ೦ದ ನಿರಾಶೆ ಆಯಿತು. ಕಣ್ಣಿನಿ೦ದಒ೦ದು ಹನಿ ಬಿ೦ದು ಜಾರಿತು. ಯಾರೋ ಮೆಟ್ಟಲು ಹತ್ತಿ ಬರುತ್ತಿರುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿದಾಗ, ನಿಶಾ ಬ೦ದರೆ ಅವಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರಕೊಡುವುದು ಕಷ್ಟ ಎ೦ದೆನಿಸಿ ಕೆಳಗಿಳಿಯಳು ಅನುವಾದಳು. ಆ ಕ್ಷಣ ಮೊಬೈಲ್ ಸದ್ದು ಮಾಡಿತು. ಹೊಸ ಮೆಸೇಜ್ ಒ೦ದು ಬ೦ದಿತ್ತು. ಹೃದಯ ಮತ್ತೆ ಜೋರಾಗಿ ಬಡಿದು ಕೊಳ್ಳಲು ಶುರುಮಾಡಿತು. ಮೆಸೇಜ್ ತೆರೆದು ಓದಿದಳು.

"Lol...! Whoever you are, today is not my birth day. It's already over few days back. Cheers!"

(ಮು೦ದುವರಿಯುವುದು...)